همين كه نمي‌تواني روي ماه بچّه را ببيني

تفاوت در اين است كه كودك اين چيزها را در كلاس درس مي ديد ، از جايي كه بلند شد ، وقتي روي صندلي ، پاي تخته و پاي تخته نشست. وقتي صحبت نمي كنيد ، مي دانيد كه بازي نمي كنيد. شما كاري انجام مي دهيد

با اين حال ، در اينجا مي توانيد فايل ورودي را تغيير دهيد ، PDF ورودي را ورق بزنيد ، قلم را كه در دست داريد روي مانيتور بنويسيد و هنگام اتصال به خودتان گوش دهيد. هر كار ديگري كه مي كنيد ، وقتي صدا بي صدا است مدتي مي پرسند: مي نويسند: آيا قطع شد؟ بسته است؟ چي شد؟ مشكل چيه؟ فرزندان! مشتري! آيا كسي آنجاست؟ هيچ كس؟ فضاي مجازي اينطور است.

مزايا و معايب قابل تحمل

فرمود: چند عيب او را به او بگو و روي آنها تمركز كن. البته. گفت: درباره مزاياي فضاي مجازي بنويس استاد! من گفتم بله!

مزيت – فايده – سود – منفعت! مزيت – فايده – سود – منفعت؟ !! به محض اينكه نمي توانيد بچه ماهي را كه مي آمديد ببينيد ، با شيطنت هايش ، تمام پوچي ، همه بهانه ها ، تنبلي كه ترك كرديد ، او گفت كه در همه اينها متوجه نشده ايد من فكر مي كنم وحشتناك است! اين بد است. خسته كننده و نااميد كننده است. اي كاش هزار سال نبود ، مجازي!

چطوره؟ مثالها: فاصله نزديك ، افزايش دسترسي ، يادگيري نامحدود ، آموزش جهاني و چه؟ اين چيزي است كه من به همه مي گويم! با قلبم چكار كنم؟ آيا من هم مي توانم به آن دروغ بگويم؟ !!

سنگريزه

درست بيرون ، فقط كفش هاي نوستالژيك ، فقط هوا دار و سبك ، حالا خيابان هاي شهر را هفته اي دو بار اندازه مي گيرند. شاخها را پيدا كنيد ، قدمي برداريد ، كف را روي سنگفرش بگذاريد ، اما به خاك شما نمي خورد-من مي دانم كجا هستيد-راحت است …!

نبود! حالش خوب بود كفش خيلي زود طعم خود را از دست داد. هواپيمايي كه فرود آمد ، جاده اي كه به روستا رسيد ، جاده اي كه به پايان رسيد ، نجار با زمان ، لبه فلزي دروازه ، خودش را تميز كرد ، هنگام ورود تميز بود. كنار ميز رنگ و رو رفته ايستاده بود. او با زدن نوك سفيد و آبي به آنها سلام كرد. سپس از كيسه ، كف باغ خارج شد. او يك سنگريزه را بوسيد. او سعي كرد برخي از آنها را با خود تهران به گام بردارد تا تا هفته آينده ناراحت نباشد.

او از فرش متنفر بود بنابراين ديگر نمي توانست با من بيايد. خود را بيشتر روي زمين بماليد. بيرون مي ماند. روي قفسه. در قفس. م politدبانه كنار دمپايي نشست. او خوب بود تا آخرين ساعت “درك مطلب” به پايان برسد. بيرون آمدن از حلقه كودكان و بريدن ، ايستادن ، راه رفتن ، بازگشت به حياط و ديدن ستاره ها دردناك بود. پس دوباره ميام؟

فضاي مجازي اينها را گرفته است. آيا عيب را درك كرديد؟

براي قلبش

همه مي گويند يا مي نويسند چه اشكالي دارد. به عنوان مثال ، وقتي سرتان گرم مي شود ، زمان را نمي دانيد ، بدون دليل مي چرخيد و با گذشت زمان ، همين. بله ، اما آنها اين را براي شما مي نويسند. اين يك ضرر براي دانش آموزان است. هيچ كس نگفته است كه معلم چه مشكلي دارد. براي خود آدم براي خود آدم براي قلبش

نامه حساب

بگذاريد بجاي آن حساب كنيم. واژه اي كه افراد رياضي دوست دارند. خوب ، يك كلاس مجازي؟ نرو. ويدئو آموزش دهيد؟ بررسي كنيد گره كور داريد يا خير. امتحان آنلاين؟ حتما بده. فايل و جزوه؟ به خصوص اگر مي خواهيد باشيد. گروه ها و كانال ها؟ مامان و بابا رو جمع نكن! اين كار 24 ساعت و نيم آسان است. همين الان. كل؟

شنبه ، جمعه

آنچه او گفت: “رايگان است … رايگان است” ، شايد چيز ديگري گفته باشد! ادبيات خوب پيدا كنيد من هم هزينه آن را مي دهم. اگر مشكل اين است ، شرايط مناسب نيست و “خوب” است ، آن را بيابيد و هزينه آن را نپردازيد! با اجازه ، لطفا نكنيد. مردي هست. پيدايش خواهي كرد.

با اين حال ، به عنوان يك قاعده كلي ، به دنبال عمليات حساب باشيد و آنها را ارزيابي كنيد. اين حجم از مطالب متنوع در همه موضوعات ادبي ، كه بيشتر آنها-بدون تعارف-با هيچ اثري مطابقت ندارد ، منجر به از دست رفتن فوري مي شود. با گفتن “چقدر مواد جمع آوري كردم و همه گير انداختم؟” ، “مفتي” دل خود را راضي نكنيد! خاك به صورت رايگان ذخيره مي شود. با ذره بين سخت كار كنيد ، صبور باشيد ، دعا كنيد ، با مژه هاي خود طلا بيابيد و طلا را از خاك جمع كنيد.

لطفا!!

مگر اينكه حركت ، حضور ، ظاهر و تنفس ، كلاس و كودكان ، خنده و اميد ، س questionsالات و چالش ها وجود داشته باشد ، اين طرف بايد پرشور باشد. كاري بكنيد! “كلاس” تر شدن.

گوش بده! هر چه مي توانيد و آنچه داريد بپرسيد. لطفاً آن را فقط براي خودتان نگه نداريد. از دختر محبوبم ، پسر جان ، بپرسيد. تا نپرسيد ياد نمي گيريد. اگر س questionالي نداريد ، به معني “آماده براي پرسيدن” است. لطفا! اماده اي؟ !!

در مقابل حقيقت

با اين حال ، “تحمل” نيز لطف خاص خود را دارد. وقتي صحبت از “تنظيم” مي شود ، آنها با آن مبارزه مي كنند و عصبي مي شوند. قبول كنيد ، اما خواصي خارج از آن وجود دارد. بدون آن ، هزاران نفر از شما امروز نمي دانستند. بنابراين اين خوب است ، اما منظور شما در پشت آن چيزي است كه من با اين نام ، اين تصوير ، اين “ID” ، اين سوال ، اين پيام مي بينم. مقادير متعلق به شما است و اين آدرس ها و متن ها بايد آن را نشان دهند.

بسياري از موارد بد را مي بينيد. ناشناخته ، آزار ، عصبانيت و قصد ، نادرستي و غير رسمي. اما شما به اندازه خود واقعي خود در اين دنياي مجازي خوب هستيد. حتي بهتر. بدي نكنيد ، با خشونت صحبت نكنيد يا دل خود را نشكنيد. اگر آن را از دست داده ايد ، چيزي بگوييد كه بعداً باعث شود فكر كنيد “آيا اين من هستم؟!” درك و آموزش دنياي مجازي. به لطف خدا ، دنياي مجازي ممكن است در كنار حقيقت بايستد.

كي گفته:

مگر اينكه نور اين چراغ مقدس به طريقي مشروع به سوي حقيقت كشيده شود ».

Cyb Taburige

* كارشناس ارشد ادبيات فارسي و فارسي ، فعال در زمينه آموزش و پرورش

47231